Death by George Herbert.

Death, thou once an uncouth hideous thing,
Nothing but bones,
The sad effect of sadder groans:
Thy mouth was open, but thou couldst not sing.

For we considered thee as at some six
Or ten years hence,
After the loss of life and sense,
Flesh being turned to dust, and bones to sticks.

My Hostel Life.

"Hostel is the place that you will remember most after you complete your studies and you will feel nostalgic when you remember your life in hostel"

Staying in hostel is much fun, enjoyble and   mind-numbing too.It's really fun to be with different kind of people while you spend your life in hostel such as Who talks alot like parrot. Who sleeps as good as pig, Who cracks poor jokes which is funner than Phurpa thinley's joke and so on.

On hearing rising bell when I am in good sleep makes my blood pressure to rise.  My hostel room-mates like Phuntsho Tashi, Kuenzang Wangchuk, Thinley Namgay are ever ready to kill  early morning plans and early to rise and early to bed is just a myth for those of us but Nidup Tshering wakes-up  little early that's also because of his hunger.

Singing, laughing and talking nonsense things is the replacement of television to keep out of bore and Ya most importantly roommate is like my sibling. Sometime in morning we have to stand in a queue for washrooms and have to quarrel with someone who plays tricks on putting their buckets inside without their turns.

Did anyone ask you how your day has gone when you are in hostel?I hardly gets such question until i call my mother at the end of the day. When I call to my parents, the first question that i get is Have you eaten properly? And are you fine and healthy?
No matter how much we hate potato, it is the main vegatable in mess and that KEWA  is ever ready to destroy my pleasant mood. But after all I do enjoy eating alot.

I have to buy all my things by myself and that's when i remember how my mother  provided me with all that i needed.
 Here you learn a lot from the people, about the people and especially You come to know yourself. That is the best part of someone’s hostel life.

I do as much fun with my friends in hostel but there are days when tears roll down thinking of home life. But I feel homely because of Administrations,  councillors and friends support.
Thanks You

By:
Karma Nidup
Bachelor's in language and literature 'B'
1st year. 
College of language and culture studies.

ཚ་ཚི་གྲོང་མཚོའི་སྐོར།།

ཚ་ཚི་གྲོང་མཚོའི་སྐོར།།
སྔོན་ཚ་ཚི་ཞེས་པའི་གྲོང་ཡུལ་དེ་མ་ཆགས་པའི་སྔོན་དུ་ཡུལ་དེ་ནང་ཅི་དང་ཡང་མི་འདྲ་བའི་མཚོ་ཆེན་པོ་གནས་འདུག མཚོ་དེ་འདྲེ་མཚོ་ཡིན་པས་ ལོ་རེ་བཞིན་ཡུལ་དེ་ནང་གི་མི་དང་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་དང་
འདྲེ་སྲིན་ཚོགས་འཇིགས་སྐྲག་ཡང་ཡང་སྟོན་འདུག། མཚོ་དེའི་འགྲམ་ནས་མི་གསུམ་འགྲོ་ན་ཁྱིམ་དུ་གཅིག་སླེབས་པ་དང་ ལོ་ཐོག་ལ་ཡང་སྐབས་རི་དྭགས་དང་སྲོག་ཆགས་ཀྱིས་གནོད་པ་བྱེད་དེ་ ཡུལ་འདིར་ནད་དང་མུ་གེ་སོགས་ བྱུང་སྟེ་ཞི་བདེ་མེད་པའི་དུས་ལུ་སླེབ་འདུག། ཡུལ་དེ་ནང་ཕ་རྒན་ཞིག་ལ་གླང་གོག་སྟོབས་ལྡན་ཞིག་ཆང་འདུག། ལན་ཅིག་ ཡུལ་དེའི་མི་རྣམས་མཉམ་དུ་ཚོགས་ནས་ ཕ་རྒན་དེའི་གླང་གོག་འདི་གྲོང་ཡུལ་དེའི་མཚོ་གླང་མཉམ་འཐབ་དགོས་པར་ཐག་གཅོད་འདུག། དེ་ནས་གླང་གོག་དེ་མི་རྣམས་ཀུན་གྱི་མཚོའི་འགྲམ་དུ་བཞག་ནས རང་སོའི་གནས་སར་འགྲོ་ནས་ དེའི་ནངས་པ་ལྟ་བུ་ལ་ གླང་གོག་འདི་གཟུགས་ཁྲག་གིས་གང་བ་ ཐང་ཆད་དེ་ལོག་ཁང་པར་སླེབས་འདུག། གྲོང་ཡུལ་དེའི་ནང་དུ་ མཚོ་གླང་དང་གླང་གོག་གཉིས་འཐབ་པའི་ཉིན་མོ་དེ་ལས་ ཅི་དང་མ་འདྲ་བའི་ངར་སྐད་བྱུང་ཞེས་བཤད་ནེ་འདུག། དེ་ནས་ཇོ་བདག་གི་གླང་གོག་གི་རྭ་ཐོག་ལ་གྲི་སྡམ་སྟེ་སླར་མཚོ་གླང་མཉམ་འཐབ་པར་འུར་སྒྲ་དང་བཅས་སོང་ཡོད་པ་དང་དེའི་ཚེ་ ཉི་མ་མ་འཛུལ་བའི་སྔོན་དུ་ལས་ གླང་གོག་འདི་ལོག་ཇོ་བདག་གི་ཁང་པར་སླེབས་འདུག། ནངས་པ་ལྟ་བུ་ལ་གྲོང་མི་ཐམས་ཅད་ མཚོ་འདིའི་འགྲམ་དུ་སོང་སྟེ་ལྟ་བའི་ཚེ་ མཚོ་གླང་འདི་ཤི་ས་མཐོང་སྟེ་ རོ་འདི་མི་རྣམས་ཀྱིས་ཟས་སུ་སྤྱོད་པར་བླངས་འདུག།  མཚོ་གླང་གི་ཤ་འདི་ གྲོང་མི་ཚང་མ་གི་སྤྱོད་ནི་ཆེད་དུ་བགོ་བ་དང་ དེའི་ནང་ནས་རྒན་མོ་ཨ་མ་ཞིག་གི་ཤ་དེ་མ་ལེན་པས། ཡིན་ཀྱང་ཤ་དེ་རྒན་མོ་ཨ་མ་དེའི་སྒོ་ཁར་བཞག་ནས་སོང་ཡོད་པ་ཡིན། དུས་ཚོད་དེ་ལྟ་བུ་ལ་ ཨ་རྟག་དང་མ་འདྲ་བའི་ ཆར་པ་ཆེན་པོ་འབེབ་སྟེ་ཡུལ་ཐ་དག་འཛད་ཟ་ཆེན་པོས་ཟད་པ་ཡིན་པས།ཡིན་ན་ཡང་རྒན་མོ་ཨ་མ་འདི་མཚོ་གླང་གི་ཤ་མ་ཟ་བ་ལས་ཨ་མ་དང་ཨ་མའི་ཁང་པ་གཅིག་པོར་གནོད་པ་མེད་པར་ཡོད་པས་ཚ་ཚི་གྲོང་ཡུལ་འདི་རྒན་མོ་ཨ་མ་ཞིག་གི་ས་ཡིན་ཟེར་ཡང་བཤད་སྲོལ་འདུག།
དེ་རིང་ནངས་པར་ཡང་ ཚ་ཚི་སྨན་ཆ་བི་ལམ་ཞེས་པའི་གནས་འདིར་གླང་གོག་ཆེན་པའི་རྐང་རྗེ་ ཤིང་ཆེན་པོ་གུར་ དངོས་སུ་མཐོང་བཞིན་ཡོད་པ་དང་། པ་རྟིང་ཞེས་པའི་གནས་དེ་ནང་ཡང་ རྭ་གི་ཤུལ་མཐོང་ནི་ཡོད་པར་ བཤད་དོ་ཡོད་པ་ཡིན།
ཀརྨ་དངོས་གྲུབ།karma nidup
སྐད་ཡིག་དང་རྩོམ་རིག BA.Language and Literature
ལོ་ངོ་དང་པ།།First year

Article: Miss my Mum and brother

I Miss my Mum and brother
Recollection of barefoot walk before i could buy a new pair of shoes to replace the tron out ones was somthing i want to forget forever. One Gho and a pair of shoes were beyond my parent's means. Sleeping on tron mattresses on bed or on animal hide, shirts and paints infested with countless lice were truth of my youth. So these difficult times made me understand things relatively better. To be far away from you two were harsh and absence of your love made me lonely. For me you two are for adding happiness, multiplying joy,subtracting sadness and dividing sorrows, above all shearing a part of our being. Seeing love and encouragement in your eyes gives me relief. As every evening beckons the dying night, I Miss two of you. Though my eyes were closed, the tears inside yearned to find release when I think of you two. So I will always pledged constant loyalty through my body, speech and mind that I would always be good to you dear Mum and bro. You two are ideal parents who understand what I did not say. MISSING YOU Dear MUM and BROTHER.

My mother and brother is never a coincidence in my life, they are meant to enter my life to bring me joy and laughter.so i will treasure the love between you and me. When my love for you are once rooted deeply,no storm can uproot it.